بسیاری از بیماریها با كاهش میل جنسی، باعث میشوند روابط زناشویی تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع میتوان كاهش میل جنسی را بهعنوان یكی از بارزترین عوارض این بیماریها بهحساب آورد.
با توجه به این حقیقت میتوان اذعان كرد كه اگر دچار كاهش میل زناشویی و یا هر نوع اختلال دیگری در این عملكرد هستید، بهتر است به پزشك مراجعه نمایید تا دلیل اصلی آن مشخص شود و با رفع مشكل زمینهای، این مشكل شما نیز برطرف شود.
بیماری های موثر
در ادامه به بعضی از مهمترین بیماریهایی كه میل زناشویی را تحت تاثیر قرار میدهند اشاره میكنیم:
1- بیماریهای عروقی
برخی از اختلالات عروقی در قالب مشكلات زناشویی خود را نشان میدهند كه به مرور زمان رگهای خونی را تحت تاثیر قرار داده، شریانها را سخت و باریك میكنند و همین مساله، خونرسانی به دستگاه تناسلی را كاهش میدهد.
2- دیابت
اغلب مشكلات زناشویی ناشی از بیماری دیابت است كه با مشكلات دیگری نظیر آسیبهای عصبی و بیماریهای عروقی همگام میشود. در زنان این عارضه به شكل كاهش میل زناشویی خود را نشان می دهد. البته این عوارض با كنترل قندخون ، فشارخون و مقدار كلسترول خون، قابل جبران است.
3- افسردگی
اغلب بهدنبال افسردگی اختلالات زناشویی بروز میكند. اگر مواد شیمیایی مغز و یا هورمونها و ناقلهای عصبی در وضعیت متعادلی نباشند، میل زناشویی را تحت تاثیر قرار میدهند و داروهای ضدافسردگی باعث كاهش میل زناشویی میشوند.
البته خوشبختانه داروهایی با فرمول مشابه ویاگرا و یا خود ویاگرا میتوانند به بهبود این وضعیت كمك موثری كنند.
4- یائسگی
میل زناشویی زنان به موازات تغییر در هورمونهای خاصی در یائسگی كاهش پیدا میكند. كاهش مقدار هورمون استروژن (هورمون زنانه) در زنان كه در انگیختگی زناشویی موثر است، باعث خشكی واژن و دردناكی آمیزش میشود. تستوسترون (هومون مردانه)، هورمونی كه در میل زناشویی هر دو جنس نقش دارد، با كاهش فعالیت تخمدانها كاهش مییابد و در مجموع، این مساله باعث كاهش میل زناشویی میشود.
5- عوارض جانبی برخی داروها
داروهای بیشماری هستند كه چنین تاثیر ناخواستهای را به همراه دارند. علاوه بر داروهای ضدافسردگی، داروهای فشارخون و حتی داروهای ضدبارداری میتوانند میل زناشویی را تحتتاثیر قرار دهد.
6- ام.اس
بیماری ام.اس كه باعث تخریب سیستم عصبی مركزی میشود، روی عملكرد آمیزشی تاثیر میگذارد. عدم خشنودی از آمیزش و یا كمبود میل زناشویی در زنان میتواند دال بر ابتلا به این بیماری باشد. بیماریهای عصبی دیگری نظیر پاركینسون نیز چنین تاثیر مشابهی را به همراه دارند.
7- آندومتریوز
علایم دردناك بیماری آندومتریوز نظیر گرفتگیهای شكمی دردناك، قاعدگیهای شدید و درد مزمن لگنی، امكان آمیزش را به سختی فراهم میكند و تجربهای ناخوشایند خواهد بود.
8- كیستهای تخمدانی
آمیزشهای دردناك، میتواند علامتی از كیستهای تخمدان باشد. بیماری التهاب لگن و یا سرطان لگن نیز چنین علامتی را به همراه دارند. به طور كلی آمیزشهای دردناك را نباید نادیده گرفت.
9- اختلالات تیروییدی
تیرویید، غدهای در جلوی گردن است كه نقش مهمی را در حیات و سلامت فرد ایفا میكند. كنترل سوخت و ساز بدن، از دما گرفته تا وزن، و همچنین سلامت زناشویی از جمله فعالیتهای غده تیرویید است.
10- آپنه
آپنه كه اصطلاحا به آن، "خفگی در خواب" میگویند، مشكلی است كه در آن تنفس به مدت 10 ثانیه متوقف میشود و این روند مرتب در خواب تكرار میشود.
پزشكان میگویند آپنه نیز میتواند به بروز مشكلات زناشویی در مردان منجر شود.
واقعیتها
شما ممكن است احساس كنید كه میل زناشویی شما كمرنگ شده است، یا چیزهایی كه قبلا برای شما لذتآور بوده، اكنون ناراحتكننده به نظر میرسند.
شما تنها نیستید. خیلی از زنان در مراحلی از زندگی خود، دچار مشكلات زناشویی میشوند.
ناتوانی زناشویی در زنان دلالت بر مشكلات مزمن یا عودكننده در برخورد با یك یا برخی از پاسخهای زناشویی دارد. به آنچه شما تجربه میكنید، ناتوانی زناشویی در زنان نمیگویند مگر اینكه درباره آن مضطرب شوید، یا تاثیر منفی بر ارتباط شما با همسرتان بگذارد.
اگرچه مشكلات زناشویی مربوط به ناتوانی زناشویی در زنان، دلایل متفاوتی دارد، ولی اغلب قابل درمان هستند.
علایم و نشانهها
دلواپسی زناشویی در زنان در هر سنی اتفاق میافتد، ولی ممكن است در زمان تغییرات هورمونی شایعتر باشد، مانند بعد از زایمان، یا یائسگی.
نگرانیهای زناشویی همچنین ممكن است با بیماریهای عمده ای مانند سرطان همراه باشند.
اگر شما یك یا بیشتر از موارد زیر را تجربه كرده باشید، مشكل شما بهعنوان ناتوانی زناشویی در زنان دستهبندی میشود:
- میل زناشویی در شما كم شده، یا وجود ندارد.
- با انجام فعالیت زناشویی برانگیخته نمیشوید، یا علیرغم میل زناشویی، برانگیخته نمیشوید.
- نمیتوانید به اوج لذت زناشویی (ارگاسم) برسید.
- هنگام نزدیكی، درد دارید.
ترجمه: زهرا نوروزی